Aankomend weekend gaan we, vooralsnog, op vakantie. Sinds we kinderen hebben vertoeven we ’s zomers steevast 3 weken aan de Franse zuidwest kust. H E E R L IJ K . Uitkijkend naar deze vakantie besef ik mij dat het een jaar geleden is dat ik definitief de beslissing nam om mijn baan op te zeggen.
In de laatste week van die vakantie vorig jaar begon het namelijk alweer. Een opgefokt gevoel, wat zou ik aantreffen in mijn mailbox, was alles wel oké doorgelopen in mijn afwezigheid, maar vooral weerzin om weer op die rijdende trein te springen. Niet voor een dag, een week, of een maand. Ik wist, als ik weer op die trein stap, zit ik hier volgend jaar gewoon weer, met hetzelfde nare gevoel.
Het was ook niet het eerste jaar dat ik zo mijn vakantie eindigde en weer terugging naar mijn werk. Ik wist al jaren dat ik niet op mijn plek zat, maar omdat ik niet wist wat ik wel wilde ging ik door.
En wat zeurde ik ook eigenlijk? Ik had alles! Zowel zakelijk als privé ging het me voor de wind. Mijn baan vond ik dan wel niet zo leuk, maar dat was ‘even’ op mijn tanden bijten totdat ik wist wat ik wel wilde.
Met ups en downs ging dat jaren zo door en vaak ook best goed, maar ik merkte steeds vaker dat ik het niet meer kon opbrengen om nog ‘even’ op mijn tanden te bijten.
Feitelijk alles hebben was gewoon niet meer genoeg.
Vorige zomer startte ik met écht luisteren naar mijn gevoel, ik zei mijn baan op en nam een sprong in het diepe.
En weet je wat? Ik heb nog steeds alles en zoveel méér dan een jaar geleden.
Mijn les; laat je niet gek maken door hoe het plaatje eruit hoort te zien. Dat bepaal je echt helemaal zelf.
Hoe zit dat bij jou? Volg je een plaatje of je gevoel?
2 reacties. Reactie plaatsen
[…] oppervlakkig of ondoordacht vindt? Zeker wel! Sterker nog, ik heb het grootste deel van mijn leven geleefd op de manier waarvan ik dacht dat anderen dat zo van mij verwachtte. Pas toen ik echt vastliep ben […]
[…] mij was 2020 het jaar waarin ik na jaren zoeken, wikken en wegen de sprong in het diepe waagde. Het jaar waarin ik mezelf steeds meer terug vond, beter naar mezelf leerde luisteren en ruimte […]