“Je ‘veilige ik’ probeert je binnen te hengelen, want je bent tenslotte al bijna ontsnapt!”
Dit appte ik gistermiddag naar een van mijn coachees. Ze staat op het punt toe te geven aan haar gevoel en daarmee haar leven om te gooien. Doodeng natuurlijk, maar oh zo dapper. En wat gebeurd er bijna altijd als we ons op zo’n punt van doorbraak begeven? Juist! Je ‘veilige ik’, je ‘inner-fuck-you-upper ‘ (daar is ‘ie weer), je ‘geef-‘m-een-naam’, komt om de hoek zeilen en probeert je snel weer veilig terug te duwen. Terug in je oude vertrouwde comfortzone.
Hét uitgelezen moment
Zo ook nu bij mijn coachee. Nadat haar contract eind vorig jaar niet werd verlengd, lag de toekomst voor haar open. Want, was dit nu niet hét uitgelezen moment om te stoppen met wat ze de laatste 15 jaar had gedaan, maar waar ze de laatste jaren nog maar weinig voldoening, laat staan energie, uithaalde? Was dit niet hét uitgelezen moment om te luisteren naar dat piepkleine stemmetje ergens heel diep verscholen in haar, dat fluisterde dat ze echt niet meer terug wilde naar een baan die haar de afgelopen jaren zowel mentaal als fysiek had uitgeput? Was dit niet hét uitgelezen moment om een nieuw avontuur te starten en zo weer dichter bij zichzelf te komen?
Los zand
Jazeker! Alleen, zo voelde het voor haar helemaal niet. Alles waar ze zo hard voor had gewerkt, al haar vastigheden en zekerheden, of ze er nu blij van werd of niet, hingen als los zand aan elkaar. Oké, als ze heel eerlijk was wist ze wel dat ze eigenlijk iets anders wilde, maar ja….wat dan? En hoe dan? En wat doe ik in de tussentijd? En wat moeten ze daar dan wel niet van denken?
Toch aan de slag
Ondanks al haar onzekerheden, belemmerende overtuigingen en innerlijke weerstand, maakte ze toch de keuze om op onderzoek te gaan. We gingen we aan de slag! Mooie sessies volgden, waarin ze hard werkte, zichzelf keer op keer openstelde en voelde hoe zaken langzaam maar zeker ging stromen.
Vorige week zag ik haar weer. Zelfverzekerd en kalm vertelde ze mij dat ze de knoop had doorgehakt. Ze had definitief besloten niet door te gaan in haar oude vakgebied. Ze weet wat ze wel wil en hoewel ze misschien nog niet precies weet hoe ze daar gaat komen, is ze vol vertrouwen dat het goed komt en dat de route zich gaandeweg zal uitwijzen. Oude vertrouwde overtuigingen hebben plaatsgemaakt voor nieuwe en ze is klaar om nieuwe wegen in te slaan.
Blij, trots en enthousiast namen we afscheid en spraken we af dat we de volgende sessie dit traject officieel afsluiten en over gaan tot brainstormen en plannen maken. Eind goed al goed.
Teruggaan of alsnog ontsnappen?
Toch sloeg de twijfel nog keihard toe. Juist wanneer je denkt dat je er bent, moet je opletten. Dat is namelijk het moment waarop je ‘inner-fuck-you-upper’ altijd nog een laatste poging doet om je neer te halen. Terug te hengelen naar daar waar je het zo niet leuk meer vindt, maar waar alles zo veilig en bekend is.
Een dag na haar krachtige keuze om het roer om te gooien, werd mijn coachee benaderd voor een vacature. Eentje die ze een jaar geleden, zonder nadenken had aangenomen. En heel even stond alles weer op losse schroeven en moest ze weer die moeilijke keuze maken. Teruggaan of alsnog ontsnappen?
Ze koos het laatste. Want als de schandalige vrouw in jou eenmaal is ontwaakt. Als jij je vuur hebt voelen branden, neem je geen genoegen meer met minder en is er geen weg meer terug. Zij weet precies waarom je hier bent, wat je te doen staat en hoe jij dat het beste kan. Op jouw manier.
Zeg nou zelf, dat wil toch iedereen?
Wil je weten in welke 5 stappen je dichter bij jezelf komt en hoe je dus de eerste stappen zet om die schandalige vrouw in jou te ontdekken? Download dan nu mijn gratis e-book.
