De vrouw waarmee we deze vrijdag aftrappen, mag gewoonweg niet ontbreken in de lijst. Want, waar zouden wij – vrouwen – zijn zonder Aletta Jacobs?
Helemaal nergens!
Aletta Jacobs was namelijk de eerste vrouw in Nederland die Universitair onderwijs volgde en afrondde, de eerste vrouw die arts werd én de eerste vrouw die promoveerde.
Aardig lijstje vind je ook niet?
In een tijd waarin vrouwen niet werden toegelaten aan de Universiteit dacht Aletta Jacobs daar toch anders over. Ze stuurde op eigen houtje een brief aan de liberale minister Thorbecke met de vraag of zij mocht gaan studeren. Wie niet waagt wie niet wint, zullen we maar zeggen en lang verhaal kort; Jacobs werd toegelaten op de universiteit.
Na haar afstuderen wilde zij aan het werk als arts, maar geen enkel ziekenhuis in Nederland wil een vrouwelijke arts in dienst nemen. Aletta laat het er niet bij zitten en vertrekt naar Engeland.
Tijdens haar verblijf in Londen komt ze in aanraking met veel Engelse vrouwen die afgestudeerd zijn aan de London School of Medicine for Woman: feministen met een sterke mening over vrouwenkiesrecht en geboortebeperking en aldaar wordt een volgend zaadje geplant.
Eenmaal terug in Nederland richt ze haar eigen huisartsenpraktijk op in Amsterdam maar krijgt veel kritiek op haar werkwijze. Dit omdat ze – jawel – vrouwen informeert en adviseert over geboortebeperking. Ondenkbaar nog in die tijd.
En zo zet Jacobs zich haar hele leven in voor de verbetering van de positie van vrouwen. Ze strijdt voor een mogelijkheid voor meisjes om te kunnen studeren, seksuele voorlichting en voorbehoedsmiddelen voor vrouwen en betere werkomstandigheden (zitgelegenheid) voor winkeljuffrouwen.
Een kwart eeuw strijdt ze daarnaast voor kiesrecht voor vrouwen. Haar strijdlust wordt beloond met het actief kiesrecht voor vrouwen dat wordt doorgevoerd in 1919. In 1922 mogen vrouwen voor het eerst naar de stembus.
Vrijzinnig en vastberaden ging zij te werk.
Dank je wel Aletta Jacobs!
