Herinner je Emma nog? In de rubriek ‘Schandalige Vrouw op Vrijdag’ deelde zij vorige maand haar verhaal. Hoe zij haar leven leven volgens het boekje, omver gooide omdat zij niet méér, maar iets heel anders wil. Hoe het nu met haar gaat? Je leest het in haar nieuwste blog; Update van Emma: Verwachtingen en keuzes.
Knoop doorgehakt
Een tijdje terug heb ik de knoop doorgehakt en eindelijk besloten dat ik anderen wil gaan coachen in het vinden van een voedings- en/of bewegingsschema dat voor hún lichaam werkt en naar hún doelen leidt.
Ik mocht mijn verhaal vorige maand delen via Schandalige Vrouwen en ik heb zo ontzettend veel leuke reacties gehad, dat ik me afvroeg waarom ik dit zo spannend vond en het in eerste instantie met slechts een handjevol vrienden heb gedeeld. Inmiddels weet ik dat dit alles te maken heeft met verwachtingen, maar daar straks meer over.
Eerst een kleine update over mijn reis:
Opleiding
Ik heb het eerste deel van de cursus ‘Nutrition & Health: macronutrients and overnutrition’ afgerond en behaald! Het bevatte alles wat ik ervan hoopte te leren, dus ik raad hem iedereen aan die wat meer wil weten over macro’s, hoe deze in je lichaam worden verwerkt en het effect hiervan op je gezondheid. Je kunt de cursus zelfs gratis volgen (het bevat dan alleen iets minder modules en ontvang je geen certificaat). De tweede helft gaat over ‘Micronutrients and Malnutrition’ en ik sta te trappelen om hieraan te beginnen.
Businessplan
Verder ben ik bezig met het schrijven van een businessplan met behulp van het boek ‘Change Maker’, dat ook zeker een aanrader is. Het drukt je even met je neus op de feiten met verschillende vragen over o.a. je doelen, motivatie en persoonlijkheid.
Personal Trainer
Daarnaast ben ik sinds een maand ‘personal trainer’ geworden van mijn vriend en mezelf (kan dat?). Beiden met andere doelen en dus andere schema’s. Hij wil in vorm zijn voor de bruiloft en ik wil weer fit en sterk zijn om hopelijk zo snel mogelijk het veld weer op te kunnen.
Aanpoten
Het is even aanpoten om dit allemaal naast een fulltime baan te doen, maar ik doe het met veel plezier. Ik kan niet wachten om er straks voor het echie voor te gaan!
Zo blij als ik nu ben dat ik hiermee ben begonnen, zo veel getwijfel is eraan vooraf gegaan. Want dit is toch niet waar ik zes jaar lang voor heb gestudeerd? Heb ik dan steeds de verkeerde keuzes gemaakt en iedereen (maar vooral mezelf) al die jaren voor de gek gehouden?
Heb ik dan steeds de verkeerde keuzes gemaakt en iedereen (maar vooral mezelf) al die jaren voor de gek gehouden?
School ging altijd voor
Van jongs af aan werd ik gestimuleerd om goed m’n best te doen op school. Alleen maar negens en tienen waren overdreven, maar hoe hoger hoe beter. Geen bijbaantjes, school ging altijd voor.
Begrijp me niet verkeerd; ik heb een ontzettend fijne jeugd gehad! Juist door mijn best te doen en goede cijfers te halen, kon ik gaan en staan waar ik wilde en kreeg ik (tot op zekere hoogte) alles wat m’n hartje begeerde.
Dit beïnvloedde echter tot voor kort nog bepaalde keuzes die ik maakte. Het werkt namelijk ook andersom: Juist omdat ik zo’n zorgeloos leven heb mogen leiden en daardoor alle mogelijke kansen heb gekregen om mezelf te ontwikkelen, wilde ik al die kansen aangrijpen. En dan het liefst ook nog overal de beste in worden. Ik had het idee dat dit van mij werd verwacht, maar dat heb ik er helemaal zelf van gemaakt…
Ik had het idee dat dit van mij werd verwacht, maar dat heb ik er helemaal zelf van gemaakt…
The 5 Why Analysis
Ik herinner me nog goed wanneer ik me dit besefte. Een vriendin paste namelijk (toen onbewust) de ‘5-why analysis‘ op mij toe, een techniek die ik zelf bijna dagelijks op werk gebruik om de oorzaak van iets te achterhalen. De naam zegt het eigenlijk al: je hebt een probleem, vraagt waarom, en herhaalt dat vijf keer (of totdat je het antwoord hebt).
Het ging ongeveer zo:
Ik weet niet of ik nog zo blij ben met mijn huidige baan.
Waarom niet?
Ik houd me niet bezig met dingen die mijn passie zijn.
Waarom niet?
Omdat ik een baan wilde die nog enigszins te maken heeft met mijn opleiding.
Waarom?
Omdat ik het zonde vind om zes jaar aan studie ‘weg te gooien’.
Waarom?
Ik wil mijn ouders niet teleurstellen en voldoen aan hun verwachtingen.
Waarom?
Zij hebben flink in mij hebben geïnvesteerd.
…Pardon? Gaf ik nou m’n ouders de ‘schuld’ van dat ik misschien niet op m’n plek zit?…
Maar we waren er nog niet, want waaróm hebben ze in mij geïnvesteerd?
Omdat ze willen dat ik gelukkig ben en ze me op geen elke manier hebben willen remmen in mijn ontwikkeling.
Conclusie: M’n ouders willen dat ik gelukkig ben, maar vervolgens verdraaide ik de boel en maakte aan de hand daarvan keuzes die ik anders misschien niet had gemaakt. En dát omdat ik dacht dat ik misschien niet voldeed aan hun verwachtingen.
Ik wil iedereen aanraden hier ook eens over na te denken. Niet alleen in het geval van verwachtingen hebben en keuzes maken, maar juist ook in het algemeen.
Als je ergens mee zit, ergens niet blij van wordt of als iets op welke manier dan ook een negatieve invloed op je heeft, vraag je dan af waarom. Ga op zoek naar die ‘root cause’.
En doe er wat aan óf zorg ervoor dat het niet nog een keer kan gebeuren!
